Sejak nenek pergi, atuk jadi murung sgt. Die boleh duduk diam x bercakap2 n tunduk saje berjam2 padahal kat rumah die ade 2 lagi anak yg duduk ngan die n boleh dikatekan setiap hari ade je cucu laen n anak laen yang datang nk memeriahkan rumah tu. Makan pon x berape. Kalo sakit pon payah nak ajak ke klinik Die nak p klinik or hospital ngan I punye mak or bile adik beradik mak yang lain ckp mak yang suruh bawak die.
Sekarang atuk kat IRP kat Jalan Pahang. Die dah didiagnoskan kanser paru-paru and according to doc ubat dah x blay tolong ape dah pon. Kanser nak spread ke paru-paru kiri pulak n yang kanan dah totally out. Atuk sekarang mengah nk bercakap ... nak batuk .. nak makan.. even nak minum pon susah.. Die kene pakai oksigen 24 hours.. kalo bukak sekejap pon die x blay so everything atas katil... Sian die.. tp die still blay ckp2 lagi.. Babies x blay masuk kat ward tuh.. blay bayangkan camne kitorang p tgk atuk.. kene gilir2 duduk kat luar. tp xkan i xnak p tgk die..
I harap atuk akan sentiase bersabar dgn dugaan Tuhan ni.. family akan sentiase ade utk bersama dgn atuk utk bg semangat kat atuk.. semoga atuk tabah.. Amin